
Soms als je in je diepste aan het graven bent, levert dit vaak onverwachts toch iets moois op.
Wel, ik pretendeer niet dat dit een meesterwerk is, en het is verre van perfect, maar het is wel iets heel persoonlijks ... en daarom ook weer mooi.
Eigenlijk is dit de eerste maal dat ik puur iets voor mezelf en vanuit mezelf teken, dat niet gebonden is aan een externe tekenopdracht.
De aandachtige kijker zal misschien wel opmerken dat dit werk op de achterzijde van een pagina met tekst staat. En daar staat deze tekening nog steeds: op de achterzijde van een theaterscriptblad, intussen 'vereeuwigd' met een vleugje haarlak. :-)